Η Ελλάδα θέλει το Nokia PureView 808

Όταν παρουσιάστηκε το iPhone το 2007, έδωσε μια γερή γροθιά στο κατεστημένο της κινητής τηλεφωνίας. Ήταν σαν να ζούσαμε στο Βόρειο πόλο, πνιγμένοι στο σκοτάδι και ξαφνικά, από το πουθενά, βγήκε ο ήλιος. Ξημέρωσε.Στην ίδια λογική θεωρώ ότι το Nokia PureView 808 είναι το smartphone της χρονιάς. Όχι με τα αυστηρά κριτήρια ενός θεσμού που μπαίνουν ένας σκασμός παράγοντες μέσα. Αλλά με το χέρι στην καρδιά. Το φιλανδικό τηλέφωνο είναι σαν την καψούρα με διαστημική γκόμενα. Δεν την ερωτεύεσαι απαραίτητα γιατί η εμφάνιση της σε εντυπωσιάζει, αλλά γιατί έχει αυτό το κάτι που συνήθως δυσκολεύεσαι να περιγράψεις με λόγια.
Προσωπικά το τοποθετώ στην ποιότητα της κατασκευής και στην κάμερα. Το σίγουρο είναι, ότι όπως και όλα τα υπόλοιπα τεχνολογικά επιτεύγματα, το PureView έχει μειονεκτήματα. Είναι αδύνατο ας πούμε να παραβλέψεις τις σημαντικές ελλείψεις του λειτουργικού Symbian. Μπορεί σε μια εποχή που τα smartphones ήταν παρεξηγημένη έννοια, η Nokia να κυκλοφορούσε το ανεπανάληπτο 7650, όμως σήμερα προέχουν άλλα πράγματα. Όπως για παράδειγμα το smoothness ή στα πόσα taps συντάσσεις ένα μήνυμα.
Ά, μια που το ανέφερα. Δεν υπάρχει πιο σπαστικό πράγμα από το να ενεργοποιήσεις το GPS στο PureView: πρέπει να πατήσεις το πλήκτρο με το μενού, να βρεις το εικονίδιο με τις ρυθμίσεις, να θυμηθείς να επιλέξεις τα προσωπικά δεδομένα (μόνο αν το έχεις κάνει ήδη καμιά δεκαριά φορές) και μετά να ενεργοποιήσεις την “εύρεση της θέσης μου”. Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει αν προσπαθήσεις να αλλάξεις γλώσσα στον browser, στον τηλεφωνικό κατάλογο ή στα SMS: θα πρέπει πρώτα να κάνεις κλικ στο σύμβολο με τις τρεις γραμμές, να πλοηγηθείς στις διαθέσιμες επιλογές και στο τέλος να μεταβείς από τα Ελληνικά στα Αγγλικά και τούμπαλιν. Λεπτομέρειες είπες; Θα μπορούσε, αν το άρθρο είχε γραφτεί το 2004…
Το βέβαιο είναι ότι το 808 χρησιμοποιεί τον δικό του τρόπο για να σε φτιάξει. Έχει μια οθόνη που παρά τη χαμηλή ανάλυση (640×360 pixels) είναι ερωτεύσιμη και η συνολική ποιότητά του είναι από τις καλύτερες του είδους. Χωρίς πλάκα, μετά το HTC One X, αυτό πρέπει να είναι το πιο καλοφτιαγμένο κινητό που δοκιμάζω και δεν χρησιμοποιεί μέταλλο. Παράλληλα, μεταφέρει μια εκπληκτική αίσθηση στο χέρι, που μετά το iPhone δεν θα την βρεις πουθενά στην πιάτσα – και ας λένε οι περισσότεροι ότι είναι πολύ βαρύ. Επίσης, αξίζει να γνωρίζεις ότι το PureView εντυπωσιάζει σαν τηλέφωνο. Το πακέτο ακουστικό-μικρόφωνο αριστεύει, ενώ η λήψη σήματος θα έπρεπε να διδάσκεται στα πανεπιστήμια στις βασικές αρχές της επικοινωνίας. Κανείς δεν μπορεί να συναγωνιστεί τους Φινλανδούς στον συγκεκριμένο τομέα. Τέλεια και… PureView.
Όμως τι κάθομαι και λέω; Το να ενσωματώνεις μια κάμερα 41MP είναι από μόνο του μια στιγμή ορόσημο. Στο δίλημμα ψηφιακό ή οπτικό ζουμ, οι μηχανικοί της Nokia απάντησαν το πρώτο, γιατί πέραν των δεδομένων περί χαμηλότερου κόστους, ευκολίας χρήσης και περιορισμένου όγκου, εδώ υπήρχε και μια πρόκληση: να επαναπροσδιοριστεί το όριο για τα πόσα megapixels μπορούν να στριμωχτούν σε έναν αισθητήρα smartphone, χωρίς να θυμίζει ανέκδοτο κάθε φορά που πατάς το κλείστρο του φακού.

Παρεμπιπτόντως είναι τεράστια ευκολία να μην πατιέται εύκολα το πλαϊνό πλήκτρο, παρά μόνο αν έχεις αποφασίσει πραγματικά να βγάλεις μια photo. Δηλαδή την ιερή στιγμή που το Nokia PureView 808 δεν κάνει απλά και μόνο επίδειξη δυνάμεων, αλλά απαξιώνει ακόμη και wannabe DSLR’s. Διάβασε αν θέλεις το συγκριτικό που έκαναν οι συνάδελφοι στο gsmarena και θα καταλάβεις… Μέχρι και σε micro four thirds Olympus ρίχνει ο Φινλανδός. Το θέμα πάντως δεν είναι να μπεις στο τριπάκι των megapixels, αλλά να εκτιμήσεις την φωτογραφική ποιότητα που χωρίς καμία υπερβολή είναι η καλύτερη που υπάρχει αυτή τη στιγμή σε κινητό. Όχι με διαφορά, αλλά με χαοτική απόσταση. Μόνο σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού το 808 τα βρίσκει σκούρα, αλλά και αυτό αν το συγκρίνεις με digital cameras.

Share on Google Plus

About OMAΔΑ UNWIRED