Εμφανισιακά, το Desire 200 εγκαταλείπει το παραδοσιακό «ασημί» της HTC και κυκλοφορεί σε δύο εκδόσεις, μαύρο και λευκό. Ίχνη ασημί θα βρούμε μόνο στη λευκή έκδοση (που είχαμε στα χέρια μας) και αυτό μόνο σε ένα σημείο, στο πάνω μέρος της πρόσοψης, όπου βρίσκεται το ακουστικό. Ίσως για κάποιους είναι και παράταιρο αυτό το χαρακτηριστικό, ενώ στη μαύρη έκδοση, όλη η πρόσοψη είναι στο ίδιο χρώμα. Μπροστά βρίσκουμε τρία capacitive πλήκτρα, τα κλασικά που υπήρχαν και στο Desire C, δηλαδή το back, το home και το πλήκτρο εναλλαγής εφαρμογών. Φροντίστε να μάθετε ποιό είναι ποιό, γιατί δυστυχώς δεν είναι φωτιζόμενα. Το πλαστικό κάλυμμα της συσκευής «αγκαλιάζει» τα πλάγια και την πλάτη του, και όντας «σαγρέ» στο πίσω μέρος προσφέρει πολύ καλό grip στο χέρι, αλλά και πόντους εμφανισιακά. Τα δύο πλήκτρα έντασης βρίσκονται στην αριστερή πλευρά, ενώ στο πάνω μέρος εντοπίζεται το power button. Το καπάκι αφαιρείται κάπως περίεργα (ξεκινώντας από το κάτω μέρος), ώστε να αποκαλύψει τη μπαταρία, την είσοδο της microSD κάρτας αλλά και της SIM.
Η οθόνη είναι η ίδια με του C, στις 3,5 ίντσες και με ανάλυση 320 x 480 pixels, οριακά επαρκής για την οικονομική κατηγορία του κινητού. Συμβαδίζει με του Xperia U και του Miro, αλλά με λιγότερα χρήματα βρίσκουμε το Galaxy Ace 2 με 3,8 οθόνη και με ελαφρώς περισσότερα μπορούμε να πάρουμε το 4άρι Xperia J. Σε αυτά τα μεγέθη, ακόμα και οι 0,3 ίντσες είναι αξιοσημείωτη διαφορά. Τυπική LCD σε απόδοση, θα θέλαμε η ρύθμιση αυτόματης φωτεινότητας να είναι λίγο πιό «επιθετική», απλά. Όπως προείπαμε, οι διαφορές με το Desire C περιορίζονται κυρίως στην εμφάνιση και τον επεξεργαστή, ο οποίος πλέον είναι μονοπύρηνος στο 1 GHz, προσφέροντας σημαντική ώθηση σε σχέση με τα 600 MHz του προκατόχου του Desire 200. Η μνήμη RAM παραμένει στα 512 MB και η εσωτερική μνήμη αποθήκευσης στα 4 GB, κανένα παράπονο εδώ. Μάλιστα, η διαχείριση της RAM από το σύστημα είναι αρκετά καλή, έτσι δε θα σας δυσκολέψει, εκτός αν είστε υπερβολικοί στις απαιτήσεις σας από ένα budget smartphone.
Δεν έχουμε πολλά να πούμε για το Ice Cream Sandwitch (v4.0.3) Android που τρέχει η συσκευή. Μαζί με το Sense 4 UI, είναι αρκετά εύχρηστη, ενώ η δυνατότερη CPU σαφώς δίνει μια «ανάσα», με αποτέλεσμα όλα να γίνονται λίγο πιό γρήγορα. Φυσικά μην περιμένετε θαύματα, αλλά τουλάχιστον έχουμε ένα smooth scrolling και άνοιγμα εφαρμογών, άσχετα αν περιστασιακά το Desire 200 θέλει 2-3 δευτερόλεπτα παραπάνω για να ανοίξει μια ιστοσελίδα ή ένα app. To ζητούμενο είναι να μπορούμε με σχετική άνεση να βρούμε μια πληροφορία στο internet, να χρησιμοποιήσουμε λίγο το Facebook και να πλοηγηθούμε με τους Χάρτες, αυτά είναι εφικτά και χωρίς προβλήματα, οπότε η αποστολή της HTC εξετελέστη.
Η κάμερα των 5 Megapixels δεν κάνει για πολλά, πέρα από τη βασική λήψη φωτογραφιών μέτριας ποιότητας. Δεν διαθέτει auto-focus, ενώ δεν υπάρχει ούτε φλας, οπότε παίρνετε μια ιδέα για το τι πρέπει να περιμένετε. Και η λήψη video είναι υποτυπώδης, με ανάλυση VGA (640×480), απλώς για τις περιπτώσεις που είναι απολύτως απαραίτητο να καταγράψετε κάτι.
Στον τομέα του ήχου, το Desire 200 είναι τουλάχιστον στα ίδια επίπεδα, αν όχι ανώτερο, από τον ανταγωνισμό, ελέω Beats Audio φυσικά. Το μεγάφωνό του βρίσκεται στο πίσω μέρος, σε μια ασυνήθιστη θέση, δίπλα από την κάμερα, όμως είναι αρκετά καθαρό και δυνατό για οποιαδήποτε χρήση. Εξ’ίσου καλή είναι και η αναπαραγωγή μέσω των ακουστικών της συσκευής, με την επιλογή και ενίσχυσης του ήχου, οπότε αν θέλετε κάτι μικρό και ελαφρύ για να ακούτε μουσική, αποτελεί εξαιρετική πρόταση. Διαθέτει και δέκτη FM για τους λάτρεις του ραδιοφώνου.
Τέλος, η μπαταρία είναι και αυτή παρμένη αυτούσια από το Desire C, μια Li-Ion των 1230 mAh. Δεν θα έχει πρόβλημα να βγάλει άνετα την ημέρα σας, ειδικά από τη στιγμή που ένα τέτοιο smartphone δεν προορίζεται για βαριά χρήση, όμως είναι εμφανές πως η ισχυρότερη CPU τηνκουράζει πιό εύκολα απ’ότι αυτή του C, έτσι θα πρέπει να το φορτίζετε περίπου κάθε 1,5 μέρα, αν το χρησιμοποιείτε και για σύνδεση στο Internet. Μπορείτε, πάντως, να μιλάτε στο τηλέφωνο για αρκετές ώρες, χωρίς φόβο εξάντλησης της μπαταρίας (10 ώρες και 50 λεπτά σε 2G και 7 ώρες και 20 λεπτά σε 3G δίκτυα).
Συνολικά το Desire 200 είναι μια αξιόλογη συσκευή για την οικονομική κατηγορία, αλλά δεν παύει να είναι απλώς ένα ρετουσαρισμένο Desire C και μάλιστα αισθητά ακριβό προς το παρόν. Αυτό δεν σημαίνει πως δε θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στον ανταγωνισμό, αλλά αν είχε 2-3 επιπλέον χαρακτηριστικά και χαμηλότερη τιμή, θα ήταν πιό εύκολο. Δεν μπορεί να τον αγγίξει, αφού ο μονοπύρηνος επεξεργαστής, η μικρή οθόνη με τη μικρή ανάλυση και η υποτυπώδης κάμερα δεν του το επιτρέπουν. Από την άλλη πλευρά, η RAM και η CPU επιτελούν πολύ καλά το έργο τους, ενώ η απόδοση του ήχου είναι σε υψηλά επίπεδα. Η συσκευή της HTC θα ήταν ήταν μια πολύ καλή επιλογή για την κατηγορία 100-150 ευρώ, αλλά δυστυχώς δεν εμπίπτει σε αυτήν, ακόμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου