• Πείραμα 1: Κλείστε το ένα σας μάτι. Οκ; Όπως λοιπόν θα διαπιστώσατε ο κόσμος ξαφνικά γίνεται δισδιάστατος. Αυτό συμβαίνει γιατί προκειμένου να αντιληφθούμε την τρίτη διάσταση, πρέπει να βλέπουμε ένα αντικείμενο… «στερεοφωνικά». Δηλαδή να το βλέπουμε από δύο διαφορετικές γωνίες.Στον τρισδιάστατο «πραγματικό» κόσμο αυτό γίνεται εύκολα γιατί τα αντικείμενα είναι στέρεα και η απόσταση μεταξύ των ματιών μας (η οποία ποικίλει από 50mm μέχρι 75mm) δίνει την ίδια στιγμή στον εγγέφαλό μας την εικόνα ενός αντικειμένου από δυο διαφορετικές γωνίες. Για να το καταλάβετε καλύτερα κάντε το παρακάτω δεύτερο πείραμα:
• Πείραμα 2: Κρατήστε μπροστά σας ένα στυλό. Τώρα κλείστε το ένα σας μάτι και παρατηρήστε. Ωραία; Τώρα κλείστε το άλλο μάτι. Κάντε το 2-3 φορές και θα συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει διαφορά στη γωνία που βλέπετε το αντικείμενο (δώστε βάση στα γράμματα που πιθανόν να είναι γραμμένα πάνω του).
Τι γίνεται όμως όταν θέλουμε να δούμε ένα τρισδιάστατο αντικείμενο σε μία επίπεδη εικόνα;
Οι δύο φωτογραφίες μπορεί να φαίνονται ίδιες, όμως στην πράξη είναι τραβηγμένες από ελαφρώς διαφορετικές γωνίες
Μία «οπτική απάτη»
Ο μοναδικός τρόπος για να επιτευχθεί τρισδιάστατη εικόνα σε μία επίπεδη οθόνη είναι να «ξεγελάσουμε» τον εγκέφαλό μας πως αυτό που βλέπει δεν είναι απλά μια… ζωγραφιά. Για να γίνει αυτό λοιπόν, θα πρέπει με κάποιο τρόπο το ένα μας μάτι να βλέπει μία εικόνα ενός αντικειμένου από μία γωνία, και το άλλο μας μάτι να βλέπει το ίδιο αντικείμενο από μία ελαφρώς διαφορετική, όπως ακριβώς γίνεται και στην πραγματικότητα. Το δύσκολο είναι το πώς θα προβάλλονται ταυτόχρονα δύο εικόνες ενός αντικειμένου ταυτόχρονα σε μία οθόνη.
Μεταίσθημα: Γενετικό ελάττωμα ή χρήσιμο εργαλείο;
• Πείραμα 3: Βάλτε την παλάμη μπροστά σας και κουνήστε την όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Θα παρατηρήσετε πως βλέπετε ένα «ίχνος» και όχι την καθαρή εικόνα του χεριού σας καθώς κινείται. Αυτό γίνεται εξαιτίας του μεταισθήματος.
Με απλά λόγια, οι χημικές αντιδράσεις που δημιουργούν την εικόνα δεν εξουδετερώνονται αμέσως μόλις εκλείψει το οπτικό ερέθισμα. Αυτό επιτρέπει στον αμφιβληστροειδή να διατηρεί ζωντανή την εικόνα για περίπου 1/20 του δευτερολέπτου μετά τη λήξη του οπτικού ερεθίσματος.
Κάπως έτσι βλέπουμε τον κόσμο όταν βρισκόμαστε μέσα σε ένα αυτοκίνητο που κινείται γρήγορα. Αιτία είναι το μεταίσθημα
Με το μεταίσθημα έχει γίνει δυνατός ο κινηματογράφος, αφού όπως σίγουρα γνωρίζουν οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) το φιλμ αποτελείται από πολλές στατικές «φωτογραφίες» που προβάλλονται η μία μετά την άλλη ταχύτατα. Η ίδια (περίπου) τεχνική χρησιμοποιείται και για την δημιουργία του 3D στις τηλεοράσεις
.
Μας έβαλαν τα… γυαλιά
Όπως ήδη αναφέραμε, το «κόλπο» για να βλέπουμε τρισδιάστατα μία εικόνα είναι να βλέπουμε ταυτόχρονα δύο διαφορετικές «γωνίες». Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με πολλούς τρόπους όμως πλέον έχουν επικρατήσει δύο, και μάλιστα και οι δύο απαιτούν την χρήση γυαλιών διαφορετικής τεχνολογίας.
Active Shutter
Η πιο διαδεδομένη τεχνολογία αυτή τη στιγμή είναι η λεγόμενη τεχνολογία «ενεργών» γυαλιών. Πώς λειτουργεί όμως;
Καταρχήν, όταν μια active shutter τηλεόραση προβάλλει 3D περιεχόμενο, αυτό που κάνει είναι να προβάλλει πολύ γρήγορα εναλλάξ διαφορετικές γωνίες της ίδιας σκηνής. Χωρίς τη χρήση γυαλιών, αυτό που βλέπουμε είναι απλά μια θολή εικόνα.
Αυτό που κάνουν τα γυαλιά για να «καθαρίσουν το τοπίο» είναι να «συγχρονιστούν» με την τηλεόραση και έτσι ο κάθε φακός ανοίγει και κλείνει ανάλογα με την εικόνα που προβάλλεται. Αν για παράδειγμα στην τηλεόραση προβάλλεται η εικόνα που προορίζεται για το αριστερό μας μάτι, τότε τα γυαλιά «μπλοκάρουν» το δεξί. Αντίστοιχα όταν η τηλεόραση προβάλει εικόνα που προορίζεται για το δεξί μας μάτι τα γυαλιά «μπλοκάρουν» το αριστερό. Το «κόλπο» είναι πως, χάρη στο μεταίσθημα, ο εγκέφαλός μας δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει αυτή τη διαδικασία (η οποία φαντάζει ιδανική συνταγή για… εγκεφαλικό) με αποτέλεσμα να θεωρεί ότι βλέπει μία συνεχόμενη εικόνα ταυτόχρονα από δύο διαφορετικές γωνίες. Έτσι, συνθέτει την τρισδιάστατη εικόνα σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
• Υπέρ
Εξαιρετικά υψηλή ποιότητα 3D
• Κατά
Υπάρχει περίπτωση να εμφανιστεί flickering (να εμφανίζονται "διπλές" εικόνες)
Πτώση στον φωτισμό της τηλεόρασης
Passive
Τα passive γυαλιά είναι αυτά που χρησιμοποιούνται στον κινηματογράφο και τελευταία αυτή την τεχνολογία έχει υιοθετήσει η LG, η Philips, η Panasonic και τελευταία λέγεται πως και η Sony θα κάνει το «βήμα». Η τεχνολογία που χρησιμοποιούν είναι λίγο πιο πολύπλοκη σε σχέση με τα active shutter.
Όπως και με την προηγούμενη τεχνολογία, έχουμε μία εικόνα τραβηγμένη από διαφορετική οπτική γωνία. Η κάθε εικόνα λοιπόν κόβεται σε «γραμμές» και η κάθε γραμμή μπαίνει «εναλλάξ», γίνεται δηλαδή μία «πλέξη». Σε κάθε τηλεόραση που χρησιμοποιεί αυτή την τεχνολογία, εισάγεται πάνω από την οθόνη ένα επιπλέον στρώμα που αποτελείται από πολλούς μικροσκοπικούς ημικύκλιους «φακούς». Ο κάθε φακός έχει την ιδιότητα να «ξεχωρίζει» την κάθε εικόνα. Και σε αυτό το σημείο έρχεται η βοήθεια των γυαλιών
Αυτό που κάνουν τα παθητικά γυαλιά είναι να ξεχωρίζουν ποια εικόνα προορίζεται για το αριστερό μάτι και ποια για το δεξί. Έτσι, παίρνουμε ταυτόχρονα δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες της ίδιας εικόνας και ο εγκέφαλός μας συνθέτει το τελικό, τρισδιάστατο, αποτέλεσμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου