Αργά αλλά σταθερά, η κινητή τηλεφωνία τέταρτης γενιάς (4G) αρχίζει να κάνει τα πρώτα βήματά της, αρχής γενομένης από –που αλλού;- τη Σκανδιναβία και συγκεκριμένα από το Όσλο και τη Στοκχόλμη, τις πρωτεύουσες της Νορβηγίας και της Σουηδίας, όπου εδώ και λίγο καιρό άρχισε η εγκατάσταση των αναγκαίων υποδομών και η παροχή των σχετικών υπηρεσιών, ενώ η Δανία μόλις παραχώρησε κι αυτή μια ανάλογη άδεια.Οι αναλυτές, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, εκτιμούν ότι θα χρειαστούν δύο περίπου χρόνια για να ξεπεραστούν τα διάφορα εμπόδια, ώστε να ανοίξει πραγματικά ο δρόμος για την διεθνή εξάπλωση του 4G, κάτι που αναμένεται να ξεκινήσει γύρω στο 2012-13, σύμφωνα με τον Γρκέγκερ Γιόχανσον της σουηδικής εταιρίας αναλύσεων Redeye.
Ένα σημαντικό εμπόδιο, προς το παρόν, για την υλοποίηση των δικτύων τέταρτης γενιάς, τα οποία θα είναι μέχρι δέκα φορές πιο γρήγορα από τα σημερινά τρίτης γενιάς, είναι ότι αναγκαστικά καθυστερούν λόγω της έλλειψης συμβατού εξοπλισμού (hardware), καθώς και μαζικών επενδύσεων. Δεν βοηθά ούτε η χρονική συγκυρία, καθώς η οικονομική κρίση «φρενάρει» πολλά κράτη, αλλά και εταιρίες, να ξανοιχτούν σε νέες μεγάλες επενδύσεις.
Επιπλέον, αναζητείται ένα κερδοφόρο επιχειρηματικό μοντέλο, όσον αφορά το τιμολόγιο για τους καταναλωτές, κάτι που λείπει σήμερα. Η εν μέρει κρατική σουηδο-φινλανδική εταιρία TeliaSonera, που έχει θέσει σε λειτουργία το πρώτο στον κόσμο εμπορικό δίκτυο 4G, εκτιμά ότι από τους δυνητικά περίπου 400.000 πελάτες στο κέντρο του Όσλο και της Στοκχόλμης μόνο 1.000 έχουν ήδη γίνει συνδρομητές επί πληρωμή – και αυτοί προς το παρόν αξιοποιούν το 4G μόνο για να έχουν πολύ γρήγορη σύνδεση του υπολογιστή τους στο διαδίκτυο, καθώς κινητά τηλέφωνα 4G δεν υπάρχουν ακόμα.
Οι εταιρίες κατασκευής κινητών τηλεφώνων περιμένουν τις μεγάλες αμερικανικές και ιαπωνικές εταιρίες να στήσουν τα δίκτυα τέταρτης γενιάς, πριν αρχίσουν να βγάζουν στην αγορά κινητά 4G. Ήδη πάντως οι «γίγαντες» των ΗΠΑ (Verizon, AT&T) και της Ιαπωνίας (DoCoMo) άρχισαν να κάνουν τις πρώτες κινήσεις τους προς αυτή την κατεύθυνση. Τα πρώτα (λίγα) συμβατά με 4G κινητά τηλέφωνα αναμένονται μέχρι το τέλος του 2010 – καλώς εχόντων των πραγμάτων.
Στην Ευρώπη, με τα μεγάλα ελλείμματα και χρέη, οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας είναι πιο επιφυλακτικές, παρά το πρωτοποριακό πείραμα στη Σκανδιναβία. Οι ευρωπαϊκές εταιρίες είναι πιθανότερο να προτιμήσουν να αναβαθμίσουν τα δίκτυά τους τρίτης γενιάς (3G), παρά να στήσουν νέα δίκτυα εξαρχής. Ένα νέο δίκτυο 4G θα κοστίσει περίπου 2 δισ. ευρώ ανά 50 εκατ. κατοίκους, ένα κόστος που οι ευρωπαϊκές εταιρίες – οι οποίες θα πρέπει να πληρώσουν επιπλέον για να αγοράσουν και τη σχετική άδεια 4G από τις κυβερνήσεις- δεν είναι πρόθυμες να αναλάβουν – όχι ακόμα τουλάχιστον.
Το κόστος μιας άδειας 4G θα εξαρτηθεί από την πολιτική κάθε χώρας, αλλά οι αναλυτές συμφωνούν ότι όσο πιο μεγάλο είναι αυτό, τόσο περισσότερο θα αποθαρρυνθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις στα δίκτυα τέταρτης γενιάς. Η TeliaSonera κατέβαλε περίπου 50 εκατ. ευρώ για να αγοράσει την άδεια 4G στη Σουηδία, αλλά μόνο 1 εκατ. ευρώ στη γειτονική Φινλανδία, ενώ στη Δανία κατέβαλε περίπου 45 εκατ. ευρώ.
Το δίκτυο της εταιρίας (με εξοπλισμό από τη σουηδική Ericsson) σταδιακά θα επεκταθεί για να καλύψει, εκτός από τις πρωτεύουσες, περίπου 22 σουηδικές και πέντε νορβηγικές πόλεις, ενώ από την άνοιξη του 2011 αναμένεται να αρχίσει η παροχή των σχετικών υπηρεσιών και στη Δανία. Πάντως δεν λείπουν οι αισιόδοξες προβλέψεις. Σύμφωνα με την εταιρία αναλύσεων Idate, το 2015 400 εκατ. χρήστες θα χρησιμοποιούν το 4G διεθνώς, ένας αριθμός που χονδρικά αντιστοιχεί σε όσους σήμερα έχουν πρόσβαση σε δίκτυα τρίτης γενιάς μέσω των κινητών ή των φορητών υπολογιστών τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου