Η Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτεί την κατασκευή πιο ανθεκτικών smartphones

Πριν από λίγες εβδομάδες διέρρευσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει να αυξήσει τη διάρκεια ζωής των κινητών συσκευών, απαιτώντας να γίνει ευκολότερη η αντικατάσταση των μπαταριών τους. Η πρόταση αυτή αποτελεί μέρος μιας δέσμης προτάσεων που αποσκοπούν στη δημιουργία μιας πιο βιώσιμης οικονομίας με μηδενικές εκπομπές ρύπων και καταπολέμηση της γρήγορης αχρήστευσης των συσκευών.
Ευρωπαϊκή Ένωση
Τώρα διέρρευσε ένα επίσημο έγγραφο στο οποίο εμφανίζονται όλα τα μέτρα που προτίθεται να πάρει η ΕΕ. Από ότι φαίνεται δεν ζητά μόνο να γίνει ευκολότερη η αλλαγή της μπαταρίας των συσκευών, αλλά να αλλάξει τελείως η βιομηχανία κατασκευής κινητών.
Η βιομηχανία κινητών τηλεφώνων έχει εξελιχθεί ριζικά την τελευταία δεκαετία. Χρόνο με το χρόνο, οι δυνατότητες των smartphones αυξήθηκαν δραματικά και το λογισμικό τους εξελίχθηκε με τον ίδιο ρυθμό, αναγκάζοντάς μας να αυξήσουμε τον ρυθμό ανανέωσης του καθημερινού μας πλέον «συντρόφου» το οποίο στην καλύτερη περίπτωση έχει διάρκεια ζωής περίπου 4-5 χρόνια.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέχρι και το 80% των περιβαλλοντικών επιπτώσεων μιας συσκευής μπορεί να αποφευχθεί στη φάση σχεδιασμού της. Για το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε να τεθούν διάφορες αρχές βιωσιμότητας για τη μείωση όσο το δυνατόν περισσότερο των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των συσκευών. Τα μέτρα που προτείνει είναι τα ακόλουθα:
1. Βελτίωση του σχεδιασμού, λαμβάνοντας υπόψη τους παρακάτω παράγοντες:
  • Ανθεκτικότητα: η συσκευή θα πρέπει να αντέχει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
  • Επαναχρησιμοποίηση: εγκαταστάσεις για τον επανασχεδιασμό και επαναχρησιμοποίηση ενός προϊόντος από άλλα άτομα.
  • Βελτίωση: να διευκολυνθούν οι δυνατότητες επέκτασης των συσκευών.
  • Επιδιόρθωση: τα περισσότερα σημερινά smartphones είναι αδύνατο να επιδιορθωθούν από τους κατόχους τους.
2. Αύξηση των ανακυκλώσιμων υλικών με τα οποία κατασκευάζονται τα τηλέφωνα.
3. Διευκόλυνση για υψηλή ποιότητα ανακατασκευής και ανακύκλωσης.
4. Μείωση της χρήση του άνθρακα και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
5. Μείωση των προϊόντων μιας χρήσης και εκμηδενισμός της πρόωρης απαξίωσής τους.
6. Απαγόρευση καταστροφής των προϊόντων που δεν πωλούνται.
7. Ενθάρρυνση χρήσης του προϊόντος ως υπηρεσία. Δηλαδή, η ιδιοκτησία και η ευθύνη της συσκευής να είναι στα χέρια των εταιρειών.
8. Ψηφιοποίηση διάφορων βοηθητικών προϊόντων όπως τα εγχειρίδια.


9. Επιβράβευση προϊόντων με βάση τη βιωσιμότητά τους.
Share on Google Plus

About OMAΔΑ UNWIRED

    Blogger Comment
    Facebook Comment